Chapter 9

Lumipas ang mga araw na hindi nag-uusap sina Roy at Lydia. Sa tuwing makikita ni Roy si Lydia na alaga ang baby, umiiwas ito na makausap niya at kung hindi tatalikod kay Roy ay pupunta kasama ang baby sa sala o sa hardin. Kahit mapilit si Roy ay gumagawa talaga ng paraan si Lydia para hindi sila mag-usap.

"Lydia, magwawakas na lang ba tayo ng ganito?"

Ito ang laging sambit ni Roy kay Lydia sa tuwing umiiwas ito. Ngunit kahit ganun ang ginagawa ni Lydia ay hindi magawang mainis ni Roy dahil isang beses ay naaninag niya si Lydia na katabi ang natutulog na baby at may luha ang mga mata. Alam ni Roy na hindi lang siya ang nasasaktan, siguro ay mas masakit ito kay Lydia. Ngunit kung ilalagay din ni Roy ang sarili kay Lydia, siguro ay pareho din sila ng magiging desisyon.

"Mahal ko rin ang mga pangarap ko..."

"Ngunit mahal din kita." bigkas ni Roy sa sarili. Sa puntong ito, biglang pumasok sa isip ni Roy ang sinabi ng ina.

"Balang araw, makakakita ka rin ng iba."

Akala ni Roy ay si Minda ang tanging mamahalin niya. Akala niya nuon ay wala nang makakaagaw sa pagmamahal at atensiyon na ibinibigay niya sa ina. Nagkamali siya. Tama si Minda. Makakakita talaga siya ng iba at darating ang araw na titigil na sila sa ginagawa nila ngayon at babalik sila sa pagiging ina at anak.

Ngunit hindi inakala ni Roy na ang sinasabi ni Minda na makikita niya at mamahalin din niya balang araw ay si Lydia.

Sa isip ni Roy, ano ba ang nakita niya kay Lydia na wala sa iba? Yes, maganda si Lydia, maganda din ang hubog ng katawan, napakakinis ng hita nito at ang kutis ay parang kutis ng isang anak mayaman. Ngunit maraming katulad ni Lydia sa kolehiyong pinag-aaralan niya. Marami pa ang mas nakakahigit dahil si Lydia ay galing sa mahirap na pamilya at ngayon nga ay nagtatrabaho na yaya ni baby. Mahilig din si Roy sa mga malalaki ang dibdib na katulad ni Minda. Ang dibdib ni Lydia ay hindi ganun kalakihan. Katamtaman lang ito pero tayung tayo naman. Kaya lang, marami din sa kolehiyo ng ganyan. Higit pa. Sa isip ni Roy, ano nga ba ang formula na meron si Lydia para mahalin niya ng katulad ng nararamdaman niya ngayon?

Sa isip ni Roy, hindi kaya ang nagustuhan niya kay Lydia ay ang ugali nito? Nakita niya kung paano mag-alaga ng bata si Lydia. Maayos itong mag-alaga at hindi pa naamoy ni Roy na mabaho ang baby except kung may milagrong ginawa ito sa diaper niya. Masarap din kausap si Lydia at hindi pa nangyari na nabo-bored siya sa tuwing kasama ito. At ang pinaka-nagustuhan niya siguro kay Lydia ay dahil may pangarap itong matupad na makatapos ng pag-aaral para maiahon ang sarili sa hirap. Ito marahil ang difference ni Lydia sa mga babaing kaklase niya sa kolehiyo. May dedikasyon si Lydia sa pangarap niya katulad din ng dedikasyon ni Roy sa pag-aaral na kahit anak mayaman din ay hindi katulad ng iba na nagluluko. Dito sila nagkapareho. Ito ang link nilang dalawa kaya nagustuhan niya si Lydia.

Ngunit kahit mahal na mahal niya si Lydia, mayrong unang minahal ito na ngayon ay nagbabalik para tuparin ang pangako nilang dalawa sa isa't isa. Marahil ay maraming hirap ang pinagdaanan nitong katipan ni Lydia para makapagtapos ng pag-aaral at makapagtrabaho. At ngayon nga na malapit na nilang matupad ang pangarap nila, ano ang karapatan ni Roy para hadlangan ito?

Ito ang laging laman ng isip ni Roy ngayon. Mahal na mahal man niya si Lydia, kailangan niyang mag-step aside para sa kasiyahan ng dalawa. Marahil nga ay talagang hindi sila para sa isa't isa ni Lydia. Mas makakabuti siguro na kalimutan na rin niya si Lydia.

"Ohh Roy... Ilabas mo sa akin..."

Ngunit paano naman niya makakalimutan ang mga nangyari sa kanila ni Lydia?

"Hindi ko yata kaya..." bigkas ni Roy. Para siyang isang addict na nakaka-experience ng withdrawal. Siguro nga addict na si Roy. Addict na siya sa pagmamahal ni Lydia.

"Roy?" tawag ni Minda mula sa labas ng kuwarto. Bumukas ito at namalas ni Minda na nakahiga si Roy sa kama at nakatingin sa ceiling.

"Anak, nagpaalam na sa lahat si Lydia, hindi ka ba lalabas ng kuwarto para makapagpaalam siya sa iyo?"

Umiling lang si Roy kay Minda. Nagtaka naman itong si Minda dahil alam niyang malapit ang anak kay Lydia. Lumapit si Minda sa anak at umupo sa tabi nito.

"Anak, may problema ka ba?" tanong ni Minda.

Tumingin si Roy sa ina. "Ma, naaalala mo pa ba si papa hanggang ngayon?"

Tumango si Minda. "Minsan, kapag mag-isa lang ako."

"Paano mo naba-block ang pain? Does it ever go away?" tanong ni Roy.

Tumango ulit si Minda. "Sometimes. But the pain doesn't really go away. Lalo na kapag mahal na mahal mo ang isang tao."

"But how do we go on at life if laging nandiyan ang pain na yan? Why is it mas mabigat sa puso ang mga hindi magandang nangyayari sa buhay natin kesa sa mga magagandang nangyari?" tanong ni Roy.

Tiningnan siyang mabuti ni Minda bago sumagot. "Because you need it Roy. Just like you need the good things that you experienced. It is there to guide you to become a better person, at the same time reminding you of your past. You failures and successes."

"Walang switch ang pain to turn-on or off." patuloy ni Minda. "Nasa atin ang desisyon on how it will affect us in the future. You can use it to your advantage by learning from it, or you can lose control where it will ultimately destroy your life."

"Learn from what?" tanong ni Roy.

Tinuro ni Minda ang dibdib ni Roy. "Learn from your heart. Understand and become free. There are no easy choices in life Roy."

Tumungo si Roy at pinikit ang mata. Pag-angat ng ulo nito ay may ngiti na ang labi nito pagtingin kay Minda.

"I love you mama." sabi ni Roy pagkatapos ay hinalikan sa pisngi si Minda at nagmadaling lumabas ng kuwarto.


NASA LABAS na ng bahay si Lydia kung saan papasakay na ito ng bus ng biglang natigilan ito ng marinig ang tawag ni Roy. Bumaba muna ito ng bus at sinalubong si Roy. Pareho silang nagyakapan ng mahigpit.

"I'm sorry Roy." sabi ni Lydia, mahigpit pa rin ang yakap.

"I'm sorry too." sagot ni Roy pagkatapos ay hinaplos ang mukha ni Lydia. "I'm sorry for being selfish. But now I'm happy. Actually very happy na, because kahit mawawala ka sa akin, alam ko naman na magiging maganda ang future mo."

"Roy, gusto kong malaman mo na minahal din kita ng tunay sa maikling panahon na magkasama tayo." sabi ni Lydia. "I'm sorry na hindi ko nasabi ang tungkol kay Gil before... Nasaktan kita."

"Yes." sagot ni Roy. "But through the pain, I also realize that... mas importante sa akin na matupad mo ang pangarap mo sa buhay. Mahal kita Lydia, at mahal ko na rin ang pangarap mo sa buhay... That's why I'm letting you go."

"Salamat." sabi ni Lydia, may luha ng tumutulo sa mga mata niya. "Thank you for understanding."

"No, thank you for this." sabi ni Roy at inilagay ang kamay ni Lydia sa puso niya. "You taught me to experience love. My first true love. Hindi kita malilimutan Lydia."

"Hindi din kita malilimutan." sabi ni Lydia sabay siil ng halik sa labi si Roy. Pagkatapos ay binuhat na ni Lydia ang gamit at sumakay na sa bus.

Nagsimulang umandar ang bus at umupo sa may bintana si Lydia. Sa labas ay hinahabol ni Roy ang bus habang kumakaway kay Lydia.

"Mag-iingat ka!" sigaw ni Roy. "Finish your studies! Be the best you can be! Break a leg Lydia!"

"Mag-iingat ka rin! Bye!" sigaw ni Lydia habang kumakaway si Lydia sa kanya. Lumayo na ang bus at tumigil na si Roy sa paghabol. Hindi niya inalis ang tingin dito hanggang tuluyang nawala na ito.

"Break a leg Lydia." bulong ni Roy sa sarili.


NUNG GABING yun nag-sex si Roy at Minda. Matagal ang foreplay nila kung saan pinag-init ng mabuti ni Roy ang ina. Pagkatapos ay iba't ibang posisyon ang ginawa nilang dalawa at sa bawat bagong posisyon ay natatapos ito sa pagsabog ni Roy ng madaming mapuputing dagta sa kaloob-looban ng ina. Hindi naman maipinta ang kaligayahan sa mukha ni Minda sa tuwing nilalabasan ang anak sa loob niya.

"Ma... Eto ulit akoohhh..."

"Sige Roy... Iputok mo lahaaat..."

PHLUGGG!

"Ohhh!" ungol ni Minda ng maramdaman ulit ang pagragasa ng madaming similya ng anak papuntang sinapupunan niya. Pang-anim na putok na ito ni Roy. Sa loob lahat ang mga putok ng anak.

"Roy, that... that was different." sabi ni Minda nung humiga silang dalawa. "Parang masyado kang motivated ngayon. What gives?"

"Wala lang ma." sagot ni Roy. "It's just a way to thank you sa advice mo sa akin kanina."

"Well I'm glad you appreciate it anak. Now, there is something I want to ask you sana."

"What is it?" tanong ni Roy.

"How would you like a threesome with me and your tita Rosa?" bulong ni Minda.

Nagulat si Roy. Ngumiti si Minda sa kanya.

"You don't have to worry about it. Your tita told me everything." sabi ni Minda.

"You're not mad at me?" tanong ni Roy.

"No." sabi ni Minda. "Why would I? Your tita told me that you were also great in bed."

"Uh, yeah... Okay din naman siya." sagot ni Roy na medyo nahihiya pa.

"So... Are you game sa threesome?" tanong ni Minda.

Tumingin si Roy sa ina. Maya-maya'y tumango ito. "Sure why not! Bagong Xperience para sa akin ito. Kanino ko pa ba nanaisin ang ganitong Xperience kundi sa dalawang babae na malapit sa puso ko di ba?"

"Then we're go!" sabi ni Minda pagkatapos ay bumangon ito.

"Hey, where are you going ma?" tanong ni Roy.

"To call your tita. Diyan ka lang." sabi ni Minda at isinara na ang pintuan ng kuwarto.


NAG-RING ang telepono sa tabi ng kama ni Rosa. Sinagot niya ito kahit medyo inaantok na.

"Hello?"

"Hello Rosa!" sabi ni Minda mula sa kabilang linya. "Pumayag si Roy. Go na go na tayo."

Biglang nagising si Rosa. "Shit, I'm feeling horny na agad Minda."

"I-save mo ang pagiging horny mo sa main event. Kailan natin puwedeng gawin?"

Nag-isip si Rosa. "Can we do it Sunday next week?"

"Okay sa amin yan." sagot ni Minda sa telepono. "Kaya lang, reding-ready ka ba sa araw na yun?"

Ngumiti si Rosa mula sa kabilang linya. "I am very fertile sa araw na yun. By that time, nasa peak ako and very horny. Just make sure Roy saves his baby making sperm. I want him to let it all out in me."

TATAPUSIN